Een tijdje geleden was een kennis van mij ziek. Zijn ziekbed verergerde en plots kregen wij het bericht dat de kennis in het ziekenhuis was opgenomen. Bij ons gingen alle alarmbellen rinkelen en onze drukke agenda’s werden plotsklaps leeg geveegd. Onze vermoeidheid van de dag was verdwenen want wij moesten ons opmaken om een zieke te bezoeken.
Aangekomen ter plaatse wees ons een zuster echter op het feit dat de patiënt maar één bezoeker per dag mocht ontvangen.
rust was geboden.
Een tijdje daarna dacht ik over het voorval na. Waarom hadden wij ons nu verongelijkt en ongelukkig gevoeld met het korte bezoek. Waren wij eigenlijk niet ongelukkig in onszelf doordat wij van onze zieke kennis niet de aandacht konden krijgen die wij zelf wilden hebben?
Wilden wij eigenlijk wel weten hoe het onze kennis verging? Of wilden wij liever vertellen hoe het met ons zelf ging?
Waren wij misschien bang om te horen hoe een ziekte een mens kan aangrijpen? Of waren wij angstig voor de confrontatie met een ziekte waar we geen grip op hadden?
Nog even daargelaten of we eigenlijk wel blij waren omdat de besmetting ons dan zeker niet zelf zou raken.
Jezus leert ons met zijn oordeel over de Mensenzoon (Mat 25, 31-46) dat Hij zelf niet zoekt maar dat Hij bezocht wordt.
Bezoeken gaat daarom niet over jezelf maar over de mens waar je naartoe gaat. Bezocht worden is belangstelling verkrijgen, nabijheid voelen, liefde krijgen van je bezoeker.
Bezoeken is juist belangstelling tonen. Niet jouw verhaal vertellen maar luisteren wat de ander te zeggen heeft. Nabij zijn betekent jezelf openstellen. Luisteren vooral.
Jezelf de houding geven dat je naar de zieke omkijkt. Niet alleen als de nood aan de man komt en ziekenhuizen in beeld komen. Neen, juist daarvoor of daarna.
Dat vergt een stap in jezelf. Om de drempel van belangstelling voor een zieke over te gaan. Jezelf los te maken van oordelen van besmetting, angst en verdriet. Jezelf los te maken van alle verhalen in jezelf om de de stap te maken te luisteren naar de zieke die op dat moment jouw warmte en belangstelling zo hard nodig heeft.
Jezus ging de zieken niet uit de weg. Met zijn belangstelling zagen de blinden en hoorden de doven. De lamme liep en de zieke genas.
Ik was ziek en jullie hebben Mij bezocht (Mat. 25,36)